مقایسه اختلالات اضطرابی و مدرسه‌هراسی در دانش‌آموزان نارساخوان و عادی

هدف: هدف پژوهش حاضر مقایسۀ اختلالات اضطرابی و مدرسه‌هراسی در دانش‌آموزان نارساخوان و عادی بود. روش: پژوهش حاضر از نوع علّی- مقایسه‌ای است. جامعۀ آماری پژوهش را کلیۀ دانش‌آموزان پایۀ چهارم، پنجم و ششم ابتدایی مبتلا به نارساخوانی مراجعه‌کننده به مراکز اختلالات یادگیری شهرهای بوشهر و برازجان و کلیۀ دانش‌آموزان عادی دختر و پسر پایۀ چهارم، پنجم و ششم ابتدایی شهرهای بوشهر و برازجان در سال تحصیلی 1394-1395 تشکیل دادند به منظور انجام این پژوهش، 78 نفر از دانش‌آموزان مشکوک به نارساخوانی به شیوه تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب و سپس از میان آن‌ها تعداد 50 دانش‌آموز پس از اجرای آزمون‌های تشخیصی (از جمله آزمون هوش وکسلر کودکان، آزمون خواندن، آزمون ای‌دی‌اچ‌دی و آزمون اختلال سلوک) به صورت تصادفی برگزیده شدند و 50 دانش‌آموز عادی نیز به روش تصادفی مرحله‌ای انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. هر دو گروه پرسش‌نامه تشخیص اختلالات مرتبط با اضطراب کودکان بیرماهر، برنت، چیاپت، بریج، مونگا و باهر را تکمیل کردند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش تحلیل واریانس چندمتغیره استفاده شد. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که بین دانش‌آموزان نارساخوان و عادی از لحاظ اختلالات اضطرابی و مدرسه‌هراسی تفاوت معنی‌داری وجود دارد. بین دانش‌آموزان نارساخوان و عادی از لحاظ اضطراب تعمیم‌یافته، اضطراب اجتماعی، اضطراب جدایی و هراس/ جسمانی‌شکل تفاوت معنی‌داری به دست آمد (001/0£ P). نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که در طراحی و برنامه‌ریزی مداخله‌های درمانی برای دانش‌آموزان مبتلا به نارساخوانی باید وضعیت طیف اختلالات اضطرابی و مدرسه‌هراسی آنان در نظر گرفته شود تا بتوان کارآیی این مداخلات را افزایش داد.